گوشت گوساله
گوشت گوساله
گوشت گوساله ,گوشت گوساله در بارداری,گوشت گوساله برزیلی,گوشت گوساله لاکچری,گوشت گوساله+خواص,گوشت گوساله برای نوزاد,گوشت گوساله یا گوسفندی
توضیحاتی در مورد گوشت گوساله
گوشت گاو گوشتی است که به‌طور عمده در غذای شهروندان ایالات متحده، آرژانتین، چین، برزیل، خاورمیانه، استرالیا، اروپا و همچنین آفریقا و بخش‌هایی از آسیای شرقی استفاده می‌شود. در برخی مذاهب و فرهنگ‌ها مانند مذهب هندو و فرهنگ هندی گوشت گاو حرام است. گوشت گاو پس از گوشت خوک و گوشت مرغ سومین گوشت پرمصرف در جهان است. ایالات متحده، برزیل و چین سه مصرف کننده بزرگ گوشت گوساله هستند. در سال ۲۰۰۹ سرانه مصرف گوشت گاو برای هر فرد آرژانتینی ۶۴٫۴ کیلوگرم، در ایالات متحده آمریکا ۴۰٫۲ کیلوگرم و در اروپا فقط ۱۶٫۹ کیلوگرم بوده‌است. بزرگترین صادرکنندگان گوشت گاو کشورهای برزیل، استرالیا و آمریکا هستند. در این مطلب از سایت جسارت در مورد خواص و مضرات و طبع گوشت گوساله در بارداری و برای نوزاد و در طب سنتی چیست صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
فیله گوساله
فیله گوساله حاوی حجم بسیار زیادی از پروتین و آمینواسید است. شما بعد از صرف یک وعده غذایی با این بخش از گوشت گوساله برای مدت طولانی‌تر احساس سیری کرده و حجم غذای مصرفی شما کاهش پیدا می‌کند. به همین دلیل کارشناسان تغذیه توصیه کرده‌اند که مردان چاق که توانایی کاهش حجم غذای خود را ندارند از این ماده غذایی در رژیم خود استفاده کنند. در عین حال متخصصان تغذیه ورزشی معتقد هستند که این بخش گوست گوساله برای امر عضله‌سازی بسیار مفید و کارساز است.
گوشت گوساله برای بدنسازان
تحقیقات نشان می‌دهد گوشت گوساله برای بدنسازان مناسب بوده و به افزایش سطح تستسترون کمک می‌کند که البته اگر دام در طبیعت رشد یافته و تغذیه طبیعی‌تری داشته باشد در مقایسه با گوساله‌های پرورشی ضمن اینکه ارزش غذایی بالاتری دارد، طعمی مشابه گوشت گوسفند داشته و به دلیل آن‌که حجم بافت پروتئینی آن نسبت به بافت چربی در مقایسه با گوشت گوسفند بیشتر است به افزایش قدرت و حجم عضلانی بدنسازان کمک می‌کند. البته افراط در مصرف گوشت گوساله می‌تواند سبب تجمع چربی در ناحیه شکم و پهلو و افزایش چربی خون شود. این را هم بدانید گوشت گاو در مقایسه با گوساله چاق‌کننده و دیرهضم‌تر است.
گوشت گوساله چیست
گوشت گوساله نوعی گوشت است که از گوساله‌های جوان تولید می‌شود و معمولاً در لیست‌های غذایی، از گوشت‌های دیگر گران‌قیمت‌تر هستند. سازمان‌های حمایت از حقوق حیوانات به نحوه نگهداری از این حیوانات اعتراض دارند. معمولاً به این حیوانات اجازه حرکت و شکل‌گیری ماهیچه‌هایشان را نمی‌دهند و آنها را در ارتفاع کم به زمین زنجیر می‌کنند.
گوشت گوساله و کلسترول مضر
این بخش از گوشت گوساله حاوی بیشترین مقدار از ماده ” روی ” است. این ماده برای مبارزه با انواع بیماری‌ها و همچنین کاهش دوره نقاهت بیماری سرما خوردگی بسیار موثر است. این بخش همچنین حاوی مقادیر قابل توجهی از ویتامین B12 است که برای تولید DNA و تقویت سیستم عصبی و سیستم خون رسانی بدن مفید است. همچنین مشخص شده است که این ماده غذایی در کاهش کلسترول مضر خون نیز موثر است.
تفاوت گوشت گوساله با گوسفند
بسیاری از خانواده‌ها بر این باورند که گوشت گوسفند در مقایسه با گوشت گوساله ارزش تغذیه‌ای بیشتری دارد و چون بافت نرم و لطیفی داشته و طعم و بوی دلچسبی به انواع خوراک و خورش‌های سنتی می‌دهد، فقط گوشت گوسفند را می‌پسندند و هیچ نوع گوشت دیگری به مذاق‌شان خوش نمی‌آید. درست است که گوشت گوسفند موافق‌ترین مزاج را دارد و سرعت هضم آن بیشتر از گوشت گوساله است و بافت نرم و طعم دلچسبی دارد، اما باید بدانید گوشت گوسفند و گوساله از نظر ارزش تغذیه‌ای با یکدیگر برابری می‌کنند و میزان روی، آهن و ویتامین B12 در آنها یکسان است با این تفاوت که گوشت گوسفند بسیار چرب و افزاینده کلسترول و تری‌گلیسیرید خون است، اما گوشت گوساله علاوه بر آن‌که کم‌چرب‌تر است در مقایسه با گوشت گوسفند کلسترول پایین‌تری دارد. پس افرادی که دچار چربی خون بالا، ناراحتی‌های قلبی و دیابت هستند بهتر است گوشت گوسفند را از برنامه غذایی‌شان حذف کنند. تحقیقات نشان می‌دهد گوشت گوساله برای بدنسازان مناسب بوده و به افزایش سطح تستسترون کمک می‌کند که البته اگر دام در طبیعت رشد یافته و تغذیه طبیعی‌تری داشته باشد در مقایسه با گوساله‌های پرورشی ضمن اینکه ارزش غذایی بالاتری دارد، طعمی مشابه گوشت گوسفند داشته و به دلیل آن‌که حجم بافت پروتئینی آن نسبت به بافت چربی در مقایسه با گوشت گوسفند بیشتر است به افزایش قدرت و حجم عضلانی بدنسازان کمک می‌کند. البته افراط در مصرف گوشت گوساله می‌تواند سبب تجمع چربی در ناحیه شکم و پهلو و افزایش چربی خون شود. این را هم بدانید گوشت گاو در مقایسه با گوساله چاق‌کننده و دیرهضم‌تر است.
خطرات مصرف زیاد گوشت قرمز
یکی از معروف ترین خطرات مصرف زیاد گوشت قرمز، ابتلا به سرطان روده ی بزرگ است که این مسئله در پژوهش های متعدد، به اثبات رسیده است. به عنوان مثال، گروهی از پژوهشگران اروپایی پس از بررسی عادات غذایی ۵۰۰ هزار نفر به این نتیجه رسیدند، افرادی که هر روز حداقل ۲وعده ی ۸۰ گرمی گوشت قرمز یا گوشت فرآوری شده (مثل سوسیس) مصرف می کنند، در مقایسه با افرادی که کمتر از یک بار در هفته گوشت قرمز می خورند، یک سوم بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند. تحقیق دیگری که پژوهشگران آمریکایی روی ۱۴۸ هزار نفر انجام دادند نیز نشان داد کسانی که زیاد گوشت قرمز مصرف می کنند، ۱۳ تا ۱۵ درصد بیشتر در خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند. دانشمندان عوامل متعددی را در ایجاد سرطان به دنبال مصرف گوشت قرمز متهم کرده اند. یکی از این مواد سرطان زا، آمین های هتروسیکلیک (HCAs) است که به دنبال کباب کردن یا سرخ کردن گوشت ایجاد می شود. البته این ترکیب در صورت پختن مرغ و ماهی در دمای بالا هم ایجاد می شود، بنابراین نمی تواند متهم اصلی باشد.
گوشت بره
با وجودی که گوشت بره، بافت ماهیچه‌ای متراکم و پر حجمی ندارد، اما اغلب مردم به دلیل آن‌که رنگ صورتی مطلوبی دارد و حداکثر مقدار گوشت و حداقل مقدار چربی را داراست آن را به گوشت گوسفند ترجیح می‌دهند. اما گوشت بره چه ویژگی متمایزی دارد و آیا مصرف آن توصیه می‌شود؟ گوشت بره از نظر تردی و خوشمزگی در میان دیگر گوشت حیوانات حرف اول را می‌زند و قابلیت هضم بالایی دارد. این گوشت حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری بدن است و می‌تواند در ساختن بافت‌های جدید مفید باشد. گوشت بره مقدار قابل ملاحظه‌ای فسفر همراه با کلسیم و آهن دارد و از نظر ویتامین‌های گروه B بخصوص B12 غنی است. این گوشت به دلیل بهترین طعم و کمترین میزان چربی گزینه مناسبی است.
گوشت قرمز و سرطان پانکراس
به غیر از سرطان روده ی بزرگ، به نظر می رسد که مصرف گوشت قرمز خطر ابتلا به سرطان پانکراس (لوزالمعده) را هم افزایش می دهد. سرطان پانکراس یکی از بدخیم ترین سرطان هاست و نتایج یک تحقیق که در مجله انستیتو ملی سرطان آمریکا (National Institue of cancer) به چاپ رسیده است نشان می دهد که مصرف فراوان گوشت قرمز، خطر ابتلا به سرطان پانکراس را ۵۰ درصد و مصرف فراوان گوشت فرآوری شده (مانند سوسیس) این خطر را تا ۶۸ درصد افزایش می دهد.
مصرف گوشت شتر
در آموزه‌های اسلامی مصرف گوشت شتر به دلیل ویژگی‌های متمایزی که نسبت به گوشت سایر حیوانات دارد بسیار توصیه شده و خوشبختانه مدتی است که این گوشت طرفداران زیادی را به خود جلب کرده است. در آموزه‌های دینی آمده که گوشت شتر قوای بدنی و استقامت را زیاد کرده و اعصاب و قوای جنسی را تقویت می‌کند و از اختلالات در رشد جنین جلوگیری می‌کند و مصرف آن به بانوان باردار، شیرده، دانش‌آموزان، ورزشکاران و افراد کهنسال توصیه شده است. این گوشت ظاهری شبیه گوشت گوساله دارد و نظر به اینکه اغلب خانواده‌ها از سفتی و دیرپز بودن این گوشت گلایه دارند باید بگوییم که اگر از گوشت شتر جوان استفاده کنید ضمن داشتن بافتی نرم و لذیذ، برای چرخ و کبابی کردن هم مناسب است. این گوشت پروتئین و چربی کمتری نسبت به گوشت گاو و گوساله دارد، اما سدیم آن زیاد و پتاسیم کمی دارد که این قضیه به تحمل‌پذیری شتر به کمبود آب مرتبط می‌شود. آهن و روی گوشت شتر کمتر از گوشت سایر دام‌هاست، اما فسفر، کلسیم و ویتامین‌های B در عضلات ران این حیوان بیشتر است. این را هم بد نیست بدانید که از قلم و کوهان شتر در درمان درد پا و کمر و دردهای روماتیسمی استفاده می‌شود.
گوشت قرمز و بیماری نقرس
مصرف گوشت قرمز فراوان باعث ابتلا یا تشدید بیماری نقرس می شود. در بیماری نقرس، مقدار اسید اوریک خون بالا می رود و رسوب کریستال های اسیداوریک در مفاصل، باعث درد شدید می شود. اسید اوریک در اثر تجزیه پروتئین ها ایجاد می شود و می دانید که گوشت قرمز منبع کاملی از پروتئین است. علاوه بر موارد فوق، پژوهشگران دانشگاه منچستر انگلستان در مطالعه ای که روی ۲۵ هزار نفر انجام دادند به این نتیجه رسیدند که مصرف زیاد گوشت قرمز باعث افزایش خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی می شود. سرطان غدد لنفاوی، سرطان کیسه ی صفرا ، سرطان پروستات و… هم از جمله بیماری هایی هستند که ارتباطی بین آنها و مصرف گوشت قرمز دیده شده است.
مصرف جگر و گوشت گوساله
جگر گوساله حاوی چربی کل و چربی اشباع کمی است، اما یک وعده ۸۵ گرمی از همین جگر این توانایی را دارد که از مرز کلسترول روزانه مجاز عبور کند. بعضی از گوشت‌های پُرچرب نیز در هر وعده مصرفی حاوی کلسترولی کمتر از ۹۵ میلی‌گرم هستند، اما میزان چربی کل و چربی اشباع آنها از محدوده مجاز فراتر می‌رود. به‌عنوان مثال: هر وعده مصرفی از گوشت سرسینه گوساله حدودا ۲۴ گرم چربی کل، ۹.۵ گرم چربی اشباع و ۷۸ میلی‌گرم کلسترول دارد. بعضی از تکه‌های گوشت قرمز پُرچرب نیز می‌توانند به‌عنوان کم‌چرب مصرف شوند، به شرطی که میزان استفاده از آنها به بیشتر از ۸۵ گرم در هر وعده مصرفی نرسد. به‌عنوان مثال: ۸۵ گرم استیک برای شما مشکلی ایجاد نمی‌کند، اما یک استیک کامل حدودا ۶ برابر چربی بیشتری دارد. مصرف توصیه‌شده روزانه مرجع‌های مختلف، توصیه‌های مصرفی متفاوتی را در این زمینه ارائه می‌دهند، اما هنوز دستورالعمل یکسان و ثابتی برای آن طراحی نشده است. برای مثال: در رژیم غذایی DASH با ۲ هزار کالری روزانه، میزان استفاده از گوشت قرمز نباید به بیشتر از ۴۰ گرم برسد. انجمن قلب آمریکا نیز این میزان را حدود ۱۷۰ گرم در روز تعریف کرده است. با این‌حال، بیماران و گروه‌های خاص حتما باید در این زمینه براساس نظر پزشک عمل کنند
گوشت گوساله و گوسفند
گوشت گوسفند و گوساله هر دو گوشت قرمز هستند و از نظر ارزش پروتئینی، تفاوت چندانی با هم ندارند. معمولا رنگ گوشت گوسفند، قرمز روشن و رنگ گوشت گوساله و گاو قرمز پررنگ است. اگرچه گوشت گوسفند و گوساله از نظر ارزش غذایی به‌خصوص مقدار آهن تفاوتی با هم ندارند اما به دلیل اینکه گوشت گوسفند بافت ترد و نرم‌تری دارد و سریع‌الهضم‌‌تر است، بیشتر افراد به مصرف آن گرایش دارند. البته بافت داخلی و بیرونی گوشت گوسفند چربی بیشتری نسبت به گوشت گوساله دارد و به همین دلیل کسانی که به چاقی، چربی‌خون و فشارخون بالا مبتلا هستند، باید کمتر آن را در برنامه غذایی‌شان بگنجانند به‌خصوص افرادی که دچار چربی خون از نوع کلسترول بالا هستند، نه تری‌گلیسرید.
تامین پروتیئن با گوشت قرمز
گوشت قرمز به عنوان یکی از منابع اصلی تامین پروتیئن در رژیم غذایی انسان وجود دارد. گوشت گوساله و گوسفند به عنوان دو منبع اصلی تامین پروتیئن از خانواده گوشت‌های قرمز در جامعه ما مورد استفاده قرار می گیرد. البته گوشت گاو نیز منبع دیگری برای تامین گوشت قرمز در جهان است که در کشور ما طرفدار چندانی ندارد.
مطالب مرتبط :
