شعر در مورد هجرت

شعر در وصف هجرت,شعر در مورد هجرت,شعر در مورد هجرت پیامبر,شعری در مورد هجرت,شعر درباره هجرت,شعر درباره هجرت پیامبر,شعری درباره هجرت,شعر درباره ی هجرت پیامبر,شعر هجرتنی,شعر هجرتنی حبیبتی,شعر اراک هجرتنی,شعر عراقی جرحتنی,شعر لیش هجرتنی,شعر هجرت احبتی طوعا,قصیده هجرت احبتی طوعا احمد شوقی,قصیده هجرت احبتی طوعا,قصیده هجرت بعض أحبتی طوعا,قصیده هجرت بعض أحبتی طوعا کامله,قصیده هجرت بعض احبتی طوعا احمد شوقی,شعر احمد شوقی هجرت بعض احبتی طوعا,شعر هجرت بعض احبتی طوعا,شعر احمد شوقی هجرت احبتی طوعا,● قصیده هجرت أحبتی طوعاً أحمد شوقی,شعر هجرت البعض طوعا,قصیده هجرت البعض طوعا,قصیده هجرت البعض طوعا کامله,شعر هجرت,شعر هجرت دوست,شعر هجرتک,شعر هجرت احبتی,شعر هجرتک یمکن انسى هواک,معنی شعر هجرت,شعر ماهجرتک,شعر عراقی هجرتک,شعر قالت هجرتک,قصیده هجرت احبتی احمد شوقی,شعر هجرت بعض احبتی,قصیده هجرت احبتی,بیت شعر هجرت احبتی,أحمد شوقی شعر هجرت احبتی,معنی شعر هجرت سوم دبیرستان,معنی شعر هجرت ادبیات 3,معنی شعر هجرت ادبیات سوم دبیرستان,معنی شعر هجرت از دامغانی

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد هجرت برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

بوی هجرت می‌آید:

بالش من پر آواز پر چلچله‌هاست.

شعر در وصف هجرت

در بازوان‌ات در آغوش‌ات

آشتی شعله می‌کشد

و هر هجرتِ نا‌گهان تو

گامی به سوی بازگشت است

شعر در مورد هجرت

اگر وصلت بگشت از من روا دارم روا دارم

گرفتم هجرت اندر بر شبت خوش باد من رفتم

شعر در مورد هجرت پیامبر

دلخوشیم که در نیمه ی تاریک دنیا

کسی ما را گم کرده است

و دارد در به در

دنبالمان می گردد

کسی که زنگ در را

همیشه بعد از هجرت ما

به صدا در خواهد آورد

شعری در مورد هجرت

بنگر ز هجرت چون شدم سرگشته چون گردون شدم

وز ناوکت پرخون شدم از من چرا رنجیده‌ای ؟

شعر درباره هجرت

وصل تواجل را ،زسرم دورهمی داشت

ازدولت هجرتوکنون دورنمانده است

شعر درباره هجرت پیامبر

اگر تو دوست منی

کمک ام کن تا از تو هجرت کنم

اگر تو عشق منی

کمک ام کن تا از تو شفا یابم

شعری درباره هجرت

توانم وصف جور مرگ و صد دشوارتر زان لیک

چه گویم جور هجرت چون به گفتن در نمی آید

شعر درباره ی هجرت پیامبر

هجرت خویشتن به محضر دوست

مثل پرواز ، مثل پر زدن است

شعر هجرتنی

مانده بعد از غروب هجرت تو

ردّ پروازِ بی نهایتِ تو

شعر هجرتنی حبیبتی

گفتی ز باغ پنجره هجرت نمی کنی

بیمار عشق توست پرستوی روح من

 از این مریض خسته عیادت نمی کنی

 باشد برو ولی همه جا غرق عطر توست

شعر اراک هجرتنی

بجای هجرت و اندوه و بی قراری و درد

بیا و از سر لطف تو فکر دیگر کن

شعر عراقی جرحتنی

تو می ماندی و او هم مثل یک کوچ

ز باغ دیده ات هجرت نمی کرد

شعر لیش هجرتنی

بیا مثل مرغان آشفته هجرت کنیم

افق را به مهمانی پونه دعوت کنیم

 بیا مثل پروانه های غریب نیاز

به مهتاب شبهای تنهایی عادت کنیم

شعر هجرت احبتی طوعا

بیا که دعوت گل را به باغ دل بپذیریم

بیا ز هجرت مرغان خسته در س بگیریم

بیا ز دفتر پروانه شعر شمع بخوانیم

بیا به خاطر گل ها همیشه تاتزه بمانیم

قصیده هجرت احبتی طوعا احمد شوقی

مرگ من سفری نیست،

هجرتی است

از وطنی که دوست نمی داشتم

به خاطر مردمانش

قصیده هجرت احبتی طوعا

در پناه شبی پر ستاره

 تنها مشتی خاکستر به جا می گذاریم

 تا کاروان هایی که از قفا می آیند

 از هجرت ما بی خبر نمانند

قصیده هجرت بعض أحبتی طوعا

شاعر هنوز از درد غربت می نویسد

از لحظه های تلخ هجرت می نویسد

 در خانه اما دست خون آلود جلاد

برچهره ی خورشید طلمت می نویسد

قصیده هجرت بعض أحبتی طوعا کامله

ای گل شکسته ساقه ، گل پرپر

 که به یاد هجرت پرنده هایی

 توی یأس مبهم چشمات می بینم

 که به فکر یه سفر به انتهایی

قصیده هجرت بعض احبتی طوعا احمد شوقی

شب آغاز هجرت تو

 شب از خود گذشتنم بود

 شب بی رحم رفتن تو

 شب از پا نشستنم بود

شعر احمد شوقی هجرت بعض احبتی طوعا

قلب پاییزی من

 باغ دلواپسیه خوندنم ترانه نیست

 هق هق بی کسیه

 شب من با هجرت تو

شب معراج عذابه

شعر هجرت بعض احبتی طوعا

حرف هر روز و هنوزه

 تنهایی شاید یه راهه

 راهیه تا بی نهایت

 قصه ی همیشه تکرار

 هجرت و هجرت و هجرت

شعر احمد شوقی هجرت احبتی طوعا

سهم من از هجرت تو ‚ زمزمه ی شبانه نیست

در این طلوع نیمه جان ‚ مرا به نام من بخوان

قصیده هجرت أحبتی طوعاً أحمد شوقی

باور کن هنوز هم می شود

به پاکی قصه های مادربزرگ هجرت کرد

شعر هجرت البعض طوعا

در سکوت لاجوردی ؛ برق نگاه ؛ سایه می افکند

مرا با خود به باران نجوا میگیرد

و به شهر پر حسرت خاک ؛ هجرت می دهد

قصیده هجرت البعض طوعا

بیوهی بازمانده از هجرتِ هفتم

درگاهِ خانه را محکم

کلون میکند،

وقتِ غروب

رَدِ پایِ مردی بر برف دیده بود.

قصیده هجرت البعض طوعا کامله

 بازوی هجرت قوی در کشتن بیچارگان

چون قصاص افزون فتد عادت شود جلاد را

شعر هجرت

 دیوار ترا من حله خار نخواهم

هجرت به دلم گر چه که صد رخنه روا داشت

شعر هجرت دوست

 روی تو دیدم و شد درد فراموش مرا

سینه کز ناوک هجرت به جگر پیکان داشت

شعر هجرتک

 زاتش هجرت تن خاکی بسوخت

تا کدامین باد آرد سوی مات

شعر هجرت احبتی

 خسرو طلب وصل تو می کرد که هجرت

زین جای حوالت به سرای دگرم کرد

شعر هجرتک یمکن انسى هواک

 تر شد مرا ز هجرت از خون دیده دامن

چون شمع نیم سوزی کاندر گداز باشد

معنی شعر هجرت

 وصل و هجرت به کنه کار منند

تا ازین هر دوام کدام رسد

شعر ماهجرتک

 ز عشقت بیقرارم، با که گویم؟

ز هجرت خوار و زارم، با که گویم؟

شعر عراقی هجرتک

 جان ز هجرت چیست، زار افتاده ای

دل ز عشقت بیقرار افتاده ای

شعر قالت هجرتک

 حافظ مکن شکایت گر وصل دوست خواهی

زین بیشتر بباید بر هجرت احتمالی

قصیده هجرت احبتی احمد شوقی

 سعدی خیال بیهده بستی امید وصل

هجرت بکشت و وصل هنوزت مصورست

شعر هجرت بعض احبتی

 ای ز وصلت خانه ها دارالشفا

وی ز هجرت بیت ها بیت الحزن

قصیده هجرت احبتی

 الی العداه وصلتم و تصحبونهم

و فی ودادکم قد هجرت احبابی

بیت شعر هجرت احبتی

 با آن که دلم از غم هجرت خونست

شادی به غم توام ز غم افزونست

أحمد شوقی شعر هجرت احبتی

 باز هجرت قصد جانم می کند

کشته ای را بار دیگر کشته گیر

معنی شعر هجرت سوم دبیرستان

 دل، که با وصلت چنان خو کرده بود

در کف هجرت کنون مانده است اسیر

معنی شعر هجرت ادبیات 3

 زان چنین ماندیم اندر ششدر هجرت، که

ما بر بساط راستی نزد وفا کژ باختیم

معنی شعر هجرت ادبیات سوم دبیرستان

 می گدازد تابش هجرت مرا

بر یخ است ای دوست، بنیادم، تو دان

معنی شعر هجرت از دامغانی

 اندیشه عشقت دم سرد آرد بار

تخم هجرت ز میوه درد آرد بار

شعر در وصف هجرت

 روز هجرت ز گران جانی خود حیرانم

که نرفته ست چرا جان گرامی ز تنم

شعر در مورد هجرت

 تو بر مقامه خویشی وز آنچ گفتم بیش

ولیک دیده ز هجرت نه روشنست نه صاف

شعر در مورد هجرت پیامبر

 دی که بگذشت روی واپس کرد

کای ز هجرت فغان سلام علیک

شعری در مورد هجرت

 تو بگفتیم که دل را ز جهانیان فروشو

دل خود چگونه شویم چو ببرد هجرت آبم

شعر درباره هجرت

 برآ چو ماه تمام و تمام این تو بگو

که زیر عقده هجرت بمانده چون ماهم

شعر درباره هجرت پیامبر

 خیالش دید جانم گفت آخر

به هجرت می خورم من نار می بین

شعری درباره هجرت

 شمس الحق تبریزی پالود مرا هجرت

جز عشق نبینی گر صد بار بپالایی

شعر درباره ی هجرت پیامبر

 از بهر دین زخانه براندند مر مرا

تا با رسول حق به هجرت سوا شدم

شعر هجرتنی

 تلخی که گویی نیست آن از تلخی هجرت فزون

با این همه تلخی خود، شکر فشان من

شعر هجرتنی حبیبتی

 هر شبی در غم هجرت شب یلداست مرا

که به سالی به جهان یک شب یلدایی هست

شعر اراک هجرتنی

 ز هجرت موی شد خسرو، ولی از شادی وصلت

ببین آن موی را باری که در کشور نمی گنجد

شعر عراقی جرحتنی

 چه عیش است این که خسرو را به هجرت

شود هر شب به زاری و دعا روز

شعر لیش هجرتنی

 سوی من بین که ز هجرت به گداز آمده ام

روی بنمای که پیشت به نیاز آمده ام

شعر هجرت احبتی طوعا

 در آن زمان که ز هجرت به مردن آید کار

ترا که مایه عمر منی، کجا یابم؟

قصیده هجرت احبتی طوعا احمد شوقی

 به غمزه عاشقی را کش که او را زنده می دانی

که من از دولت هجرت ز ننگ زیستن رستم

قصیده هجرت احبتی طوعا

 شادم اگر میرم زغم، باری ز محنت وارهم

از هجرت، ای زیبا صنم، تا چند باشم ممتحن؟

قصیده هجرت بعض أحبتی طوعا

 هفتصد و پنجاه و چار از هجرت خیرالبشر

مهر را جوزا مکان و ماه را خوشه وطن

قصیده هجرت بعض أحبتی طوعا کامله

 شبم به روی تو روزست و دیده ها به تو روشن

و ان هجرت سواء عشیتی غداتی

قصیده هجرت بعض احبتی طوعا احمد شوقی

 بنگر ز هجرت چون شدم سرگشته چون گردون شدم

وز ناوکت پرخون شدم از من چرا رنجیده ای؟

شعر احمد شوقی هجرت بعض احبتی طوعا

 بیا بیا که ز هجرت نه عقل ماند نه دین

قرار و صبر برفته ست زین دل مسکین

شعر هجرت بعض احبتی طوعا

 چو دف از ضربت هجرت چو چنبر گشت پشت من

چرا بر دست این دل هم مثال دف نداری تو

شعر احمد شوقی هجرت احبتی طوعا

 هست بر آتش غم هجرت

جگر انوری کباب شده

قصیده هجرت أحبتی طوعاً أحمد شوقی

 زند دستان بسر چون طفل بدخو

بدرد هجرت اینش روزگاره

شعر هجرت البعض طوعا

 زخم هجرت میان جان بگسست

مدد مرهم از میان بگسست

قصیده هجرت البعض طوعا

 صبر بی رویت ندارم یکنفس

طاقت هجرت ندارم یکزمان

شعر در مورد هجرت